Rozwój górnictwa na Górnym Śląsku przyczynił się do odkrycia triasowych ujęć wody, które częściowo Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w Gliwicach wykorzystuje do dnia dzisiejszego, aby dostarczać Gliwicom wodę.
Jednak liczne badania wody w XIX wieku, które wykazały, że znaczna jej część nie nadaje się do spożycia przez ludzi i zwierzęta spowodowały, iż zaczęto poszukiwać czystego źródła, z którego będzie możliwe zaopatrzenie ludzi w wodę. Wówczas odkryto takie źródło wody w miejscowości Karchowice leżącej w gminie Zbrosławice, zbudowano wodociąg i dzięki temu dostarczano mieszkańcom Gliwic wodę. Z uwagi na pogłębiający się brak wody spowodowany m.in. wzrostem liczby ludności zdecydowano o drążeniu kolejnych otworów i rozbudowie oraz budowie systemu wodnego. „Karchowicki” rurociąg przechodził m.in. przez ulicę Jana Śliwki, Jasnogórską, Daszyńskiego, aż do wieży ciśnień. Stale rosnące zapotrzebowanie na wodę spowodowało jej dalsze poszukiwanie w okolicach miasta. Zasoby wodne odkryto w kamieniołomach obok linii kolejowej w Łabędach oraz na terenie Szobiszowic. Duże ilości wody w łabędzkich otworach zdecydowały o budowie wodociągu w latach 1938-1941. Woda z otworów w Łabędach okazała się ważnym źródłem zaopatrzenia mieszkańców Gliwic. Niemal wraz z budową sieci wodociągowej i kanalizacyjnej w Gliwicach mieszkańcy miasta zaczęli zdawać sobie sprawę jak ważną rolę odgrywa jakość wody dla zdrowia i życia. Powstała Stację Uzdatniania Wody Łabędy, której zadaniem było dostarczanie czystej wody. Do dnia dzisiejszego ujęcie wód głębinowych Gliwice – Łabędy jest głównym źródłem dostaw wody dla mieszkańców miasta. Ujęcie to ujmuje wody ze Zbiornika Wód Podziemnych nr 330 „Gliwice” z pokładów triasowych. Zbiornik stanowią pokłady spękanych wapieni muszlowych o miąższości od 40 do 200 metrów, w których szczelinach znajduje się woda średnio lub wysoko zmineralizowana, dobrej oraz bardzo dobrej klasy jakości.